اولین مناظره انتخاباتی دموکرات ها در دو شب برگزار شد. رقابت اصلی در حزب دموکرات بین دو جریان « پیشرو» و «جریان سنتی» حزب است. جریان سنتی حزب دموکرات همان حزب دموکرات کلاسیک است که می شناسیم. جریانی که در انتخابات ۲۰۱۶ از هیلاری کلینتون حمایت کرد. در سوی دیگر، جریان پیشرو قرار دارد که بدنه جوان و چپ گرای این حزب است. البته بسیاری از اعضای اصلی حزب تغییر کرده اند و به جریان پیشرو نزدیک شده اند.
جریان پیشرو نوظهور است و اولین حضور قوی این جریان به انتخابات ۲۰۱۶ و حمایت آنها از برنی سندرز بر می گردد. جریان پیشرو دارای مطالبات رادیکال تر و چپ گرایانه تر است. آنها مدافع نظام بیمه همگانی، سیاست های مهاجرتی آزادتر و عادلانه تر، دانشگاه رایگان و سیاست های زیست محیطی سبز هستند. مدل مطلوب آنها نزدیک به نظام های سوسیال دموکرات غربی است. موفقیت این جریان در انتخابات کنگره در سال گذشته نقطه عطفی برای آنان بود.
در آن سو، جریان سنتی حزب دموکرات رویکرد محافظه کارانه تری را دنبال می کند و پیوندهای نزدیک تری با وال استریت دارد. تکلیف نامزد جریان سنتی حزب دموکرات تقریبا مشخص و روشن است. نامزد آنها جو بایدن است. همین اجماع باعث شده است که او تقریبا ۳۰ درصد از آراء را از آن خود کند. اما جریان پیشرو هنوز دنبال کاندیدا و نامزد خودش است و متشعب است.
دور اول مناظرات نشان داد که سه نامزد جدی تر جریان پیشرو- تا این لحظه- برنی سندرز، کامیلیا هریس و الیزابت وارن هستند. البته چهره های دیگری هم سعی می کنند که بتوانند دل جریان پیشرو را جذب کنند که به نظرم هنوز فاصله دارند.
اگر بخواهیم بگوییم در بین این سه نفر بهترین عملکرد را چه کسی داشت، به نظرم الیزابت وارن. او در شب اول بسیار قوی ظاهر شد. او هم گفتمان سندرز را نمایندگی می کند، هم جنگجو و صریح است و هم زن است که برای جریان پیشرو مهم است. کاملیا هریس نامزد دیگری است که رشد قابل توجهی داشت. در نظرسنجی هایی که انجام شده است، رای وارن (پس از مناظره) از ۱۲ درصد به ۱۸ درصد افزایش پیدا کرده است و رای کاملیا هریس از ۸ به ۱۷. رشد قابل توجهی است. بر اساس این نظرسنجی حال بخشی از حامیان بایدن و وارن به سمت هریس آمده اند.
در مقابل، برنی سندرز عملکرد خوبی در مناظره ها نداشت. خیلی پیر و شکسته و به نظرم تا حدودی عصبی ظاهر شد. علاوه بر آن برچسب هایی مانند «سوسیالیست» و «سن بالا» عواملی هستند که به تدریج بر رای او تاثیر منفی خواهند گذاشت و بر رای الیزابت وارن یا هریس خواهند افزود.
جو بایدن هم ضعیف ظاهر شد. اگر جایگاه حزبی او نبود، رای او سریع پایین می آمد. اما در حال حاضر جریان سنتی دموکرات گزینه بهتری در دست ندارد.
کاملیا هریس کاندیدای دیگری بود که به نسبت خوب ظاهر شد. ولی نه به قوت وارن. اما توانست خودش را به جمع سه نامزد برتر جریان پیشرو برساند. روزهای آتی رقابت بین سندرز، هریس و وارن خواهد بود.
توقع داشتم که شکاف بین دو جریان پیشرو -سنتی حزب به ظهور چهره ای میانه مانند بتو اروکه منجر شود . مشابه آنچه که در انتخابات ۲۰۰۹ برای اوباما اتفاق افتاد. اما کمپین اروکه تا کنون بسیار ضعیف ظاهر شده است. و چنین احتمالی کمرنگ شده است.
نکته جالب تر، سیاست محور بودن این مناظره ها بود. هر نامزد یک دقیقه وقت داشت که پاسخ دهد و سیاست هایش را در یک مورد مشخص بگوید. و جالب آنکه اکثر نامزدها موفق بودند که در سیاست های کلانی مانند مهاجرت و یا اقتصاد و آموزش در یک دقیقه برنامه های خود را بگویند. شاید تعجب کنید ولی شدنی بود.
نکته آخر اینکه در این مناظره ها تمرکز اندکی بر ترامپ بود. علی الظاهر رویکرد حزب دموکرات این است که به جای حمله به ترامپ بر برنامه ها متمرکز شوند. این رویکرد و استراتژی موفق تری برای دموکرات ها خواهد بود، اگر به آن پایبند بمانند.
نویسنده: عقیل دغاقله
«اگر میپسندید، با دوستان خود به اشتراک بگذارید.»
Aghil Daghagheleh 