اعتراضات شاد لبنان در نوع خود بی نظیر است! به نظر این فرم از اعتراضات قابلیت فراوانی برای فراگیر شدن در خاورمیانه آشوب زده را داشته باشد. شکل اعتراضاتی که در تفسیر معنایی آن می مانیم و همین فقدان معنا و جستجوی فرم است که آنها را جالب می سازد.
اینها معترضانی هستند که بر علیه گرانی و تورم و فساد به خیابان آمده اند. خشم اعتراضی آنان را می توان در جمعیت بالایی که با هم به خیابان آمد و همه سیاسیون را مجبور به عقب نشینی کرد دید. اما آنها در این اعتراض چه شعاری می توانند بدهند که قبلا نگفته اند؟ چه حرف تازه ای دارند که بگویند؟ اگر فریاد ها را قبلا زده اند، اگر شک ندارند که آنان که در راس قدرتند مطالبشان را می دانند و اگر باز حتی امیدی به این «اعتراض های ناچارگونه» نیست آنگاه چه باید بکنند؟ شعار آنها چه می تواند باشد؟ پاسخ به این سوالات را در همین ویدیو می توانید ببینید.
به نظر می رسد با جایگزین ساختن «بی بی شارک» ،‌ لبنانی ها حرکت زیبایی را به سرانجام می رسانند تا مفاهیم سترگی چون عدالت و آزادی که سالها مردم را عقیمانه کنار هم آورد به چالش بکشند (یا مصون نگه دارند؟). گویی اینبار، این مردم به خود این مفاهیم هم معترض هستند! شاید تنها در از بین رفتن معنای عمیق (و ناامیدی از) از این مفاهیم، از یک سو، و در پیشاپیش بیهوده دانستن این «اعتراضات ناچارگونه» که می توان این شکل و محتوی از اعتراض را متصور بود: اعتراضی بر علیه فساد و فقر و گرانی و ناکارآمدی اما با شعار بی بی شارك!

نویسنده: عقیل دغاقله
«اگر می‌پسندید، با دوستان خود به اشتراک بگذارید.»
t.me/adagha